تأثیر تمرینات طناب زنی بر کنترل قامت، تعادل ایستا و پویای دانش آموزان پسر دارای کف پای گود

زمینه و هدف: کف پا از بخش های بسیار فعال در فعالیت های جهشی مانند طناب زنی بوده و با سطح اندک خود، نقش مهمی در حفظ تعادل ایفا می کند. در این تحقیق، تأثیر 12 هفته تمرینات طناب زنی بر کنترل قامت، تعادل ایستا و پویای دانش آموزان پسر 13-10ساله دارای کف پای گود بررسی گردید. روش بررسی: این مطالعه نیمه تجربی بر روی 450 نفر از دانش آموزان پسر 13-10 ساله بخش جرقویه سفلی انجام شد. پس از ارزیابی اولیه با دستگاه پدسکوپ (کیفی)، سپس اندازه گیری با اسکنر کف پا (کمّی) و شاخص staheli index، تعداد 30 نفر از دانش آموزان به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه (تجربی و کنترل، هرکدام 15 نفر) تقسیم شدند. جهت اندازه گیری کنترل قامت از دستگاه فوت اسکن استفاده شد و تغییرات مرکز فشار در کف پاها به مدت20 ثانیه ثبت گردید. تعادل ایستا با آزمون لک لک و تعادل پویا با آزمون تعادل y ارزیابی شد. آزمودنی های گروه های تجربی به مدت 12 هفته، هر هفته سه جلسه 45 دقیقه ای در یک پروتکل تمرین طناب زنی شرکت کردند. در طی این مدت، آزمودنی های گروه کنترل در هیچ برنامه فعالیت بدنی منظمی شرکت نداشتند. داده ها با استفاده از روش های آماری تی وابسته و مستقل تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی داری، 05/0p< در نظر گرفته شد. یافته ها: انجام 12 هفته تمرینات طناب زنی، تعادل ایستا، پویا و کنترل قامت در افراد دارای کف پای گود باعث بهبودی شد که این تأثیر معنی دار بود (001/0p<). نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، تمرینات طناب زنی می تواند تمریناتی مفید جهت بهبود تعادل ایستا، پویا و کنترل قامت در افراد دارای کف پای گود باشد.